Het einde is nu echt wel in zicht… Maandagochtend namen we afscheid van iedereen in Pokhara (met de nodige traantjes), om nadien de bus op te stappen richting Kathmandu. Onze busrit van 7 uur, veranderde natuurlijk weer naar eentje van 10 uur. Het verkeer verliep super vlot, tot we aankwamen in Kathmandu waar alles vaststond. We hadden geen borden nodig om te beseffen dat we terug in Kathmandu waren…
Het duurde niet lang vooraleer we de rust van Pokhara begonnen te missen. Gelukkig ontving Babu ons terug met open armen, waardoor we ons terug op ons gemak voelden. Omdat we redelijk laat aangekomen waren, zijn we meteen gaan eten. We besloten om voor een laatste keer zoals echte Nepalezen Dal Bhat te eten. Vandaag kochten we onze allerlaatste cadeaus. Belangrijk bericht aan het thuisfront: houd jullie al maar klaar voor een overvloed aan souvenirs! :D Om onze laatste avond “te vieren” (ongelukkige woordkeuze), spreken we af met twee studenten ergotherapie die hier ook hun stage doen. We kijken er alvast naar uit om ook hun verhalen eens te horen! Morgen stappen we om 12u30 het vliegtuig richting Schiphol op. Er wachten ons twee lange vluchten, om uiteindelijk aan te komen om 21u30. Het belooft een lange dag te worden, aangezien we dan nog naar huis moeten rijden… Het voelt raar om terug op de plek te zijn waar alles drie maanden geleden begon. We verlaten Nepal met een dubbel gevoel, maar zijn zo enorm dankbaar dat we dit avontuur samen mogen beleven hebben. Hopelijk zijn jullie thuis klaar om al onze verhalen aan te horen. Tot in België xxx
6 Reacties
Maandagochtend vertrokken we richting Chitwan me de hele groep (8 meisjes). Dit is een nationaal natuurpark met wilde dieren waar je verschillende activiteiten kan doen.
De busrit naar Chitwan zou normaal gezien zo’n 4 à 5 uur duren, maar dankzij de lange files hebben we er bijna 9 uur over gedaan. Hierdoor verloren we een halve dag.. We hebben wel nog iets aan onze dag gehad, want toen we toekwamen zijn we meteen aan sightseeing gaan doen. Zo zagen we al meteen onze eerste neushoorn. Dinsdag begon onze dag met een kanotochtje op de Rapti rivier. Met een bang hartje stapten we de smalle kano in, wetende dat de rivier vol krokodillen zit. Het was toch wel indrukwekkend als we de super grote krokodillen van zo dichtbij zagen. Plots viel het oog van onze gids op een heel ander dier, namelijk een Python die verstopt zat in een boom. We vaarden er heel dicht naartoe om zo de slang van dichtbij te ‘bewonderen’. In de namiddag stapten we in de jeep richting de jungle om beren, neushoorn, olifanten, krokodillen, herten en hopelijk ook een tijger te zien. Het was een rit van 4 uur in de vlakke zon, maar het was de moeite waard. We zagen namelijk alle dieren, behalve de tijger.. Onze gids was duidelijk minder onder de indruk van deze wilde dieren, want ook al stonden we met onze neus vlak voor een neushoorn, de gids zijn oog viel enkel op de vele vogels. ‘s Avonds gingen we met z’n allen nog iets gaan drinken met twee studenten secundair die toevallig ook in Chitwan waren. In ons hotel waarschuwden ze ons voor wilde dieren die ‘s avonds op straat lopen, maar wij geloofden hier niet veel van. Vol goede moed vertrokken we in het donker richting het cafeetje tot we plots opgeschrikt werden door een neushoorn die op nog geen 10 meter van ons stond. We besloten wijselijk om heel rustig terug te keren en te schuilen in een plaatselijk winkeltje tot de neushoorn verdwenen was. Hierna hebben we toch wat beter opgelet rond ons. Conclusie? De Nepalezen overdrijven blijkbaar toch niet altijd ;) Woensdag was onze laatste volledige dag. We stonden vroeg op om aan bird watching te gaan doen. Dit viel wel wat tegen omdat onze gids maar 1 verrekijker had en hij dus als enige alles zag en wij enkel het silhouet van de vogel.. Na de bird watching gingen we naar het olifantenbad. Hier kregen we de kans om op een olifant te zitten en ons volledig te laten nat spuiten door zijn slurf. Nadien mochten we ook de olifanten wassen. Wij vonden het eerst een enorm leuke ervaring om er eens op te zitten. Maar toen we terug me onze beide voeten terug op de grond stonden, beseften we pas hoe slecht sommige olifanten behandeld worden. We zagen sommige begeleiders de olifanten vrij hard slaan. Na ons gingen er nog vele toeristen op de rug van de olifant zitten, waardoor het duidelijk werd dat de trucjes er echt ingeoefend worden. In de namiddag vertrokken we met de fiets voor een fietstochtje naar een museum. Het eerste probleem was al een gepaste fiets vinden voor iedereen. Toen we dan eindelijk konden vertrekken begon het lichtjes te regenen. Niet veel later reden we in de hagel, donder en bliksem (met een schortje en topje!). We zijn twee keer moeten gaan schuilen, maar uiteindelijk toch in het museum geraakt. Het museum zelf stelde niet zoveel voor, zoals we al een beetje verwacht hadden. Onze laatste avond speelden we nog wat spelletjes met de hele groep in het hotel. Zo eindigden we onze kleine vakantie in Chitwan in stijl! Maandagochtend vertrokken we richting Chitwan me de hele groep (8 meisjes). Dit is een nationaal natuurpark met wilde wilde dieren waar er verschillende activiteiten kan doen. De busrit naar Chitwanzou normaal gezien zo’n 4 à 5 uur duren, maar dankzij de lange files hebben we er bijna 9 uur over gedaan. Hierdoor verloren we een halve dag.. We hebben wel nog iets aan onze dag gehad, want toen we toekwamen zijn we meteen aan sightseeing gaan doen. Zo zagen we al meteen onze eerste neushoorn. Dinsdag begon onze dag met een kanotochtje op de Rapti rivier. Met een bang hartje stapten we de smalle kano in, wetende dat de rivier vol krokodillen zit. Het was toch wel indrukwekkend als we de super grote krokodillen van zo dichtbij zagen. Plots viel het oog van onze gids op een heel ander dier, namelijk een Python die verstopt zat in een boom. We vaarden er heel dicht naartoe om zo de slang van dichtbij te ‘bewonderen’. In de namiddag stapten we in de jeep richting de jungle om beren, neushoorn, olifanten, krokodillen, herten en hopelijk ook een tijger te zien. Het was een rit van 4 uur in de vlakke zon, maar het was de moeite waard. We zagen namelijk alle dieren, behalve de tijger.. Onze gids was duidelijk minder onder de indruk van deze wilde dieren, want ook al stonden we met onze neus vlak voor een neushoorn, de gids zijn oog viel enkel op de vele vogels. ‘s Avonds gingen we met z’n allen nog iets gaan drinken met twee studenten secundair die toevallig ook in Chitwan waren. In ons hotel waarschuwden ze ons voor wilde dieren die ‘s avonds op straat lopen, maar wij geloofden hier niet veel van. Vol goede moed vertrokken we in het donker richting het cafeetje tot we plots opgeschrikt werden door een neushoorn die op nog geen 10 meter van ons stond. We besloten wijselijk om heel rustig terug te keren en te schuilen in een plaatselijk winkeltje tot de neushoorn verdwenen was. Hierna hebben we toch wat beter opgelet rond ons. Conclusie? De Nepalezen overdrijven blijkbaar toch niet altijd ;) Woensdag was onze laatste volledige dag. We stonden vroeg op om aan bird watching te gaan doen. Dit viel wel wat tegen omdat onze gids maar 1 verrekijker had en hij dus als enige alles zag en wij enkel het silhouet van de vogel.. Na de bird watching gingen we naar het olifantenbad. Hier kregen we de kans om op een olifant te zitten en ons volledig te laten nat spuiten door zijn slurf. Nadien mochten we ook de olifanten wassen. Wij vonden het eerst een enorm leuke ervaring om er eens op te zitten. Maar toen we terug me onze beide voeten terug op de grond stonden, beseften we pas hoe slecht sommige olifanten behandeld worden. We zagen sommige begeleiders de olifanten vrij hard slaan. Na ons gingen er nog vele toeristen op de rug van de olifant zitten, waardoor het duidelijk werd dat de trucjes er echt ingeoefend worden. In de namiddag vertrokken we met de fiets voor een fietstochtje naar een museum. Het eerste probleem was al een gepaste fiets vinden voor iedereen. Toen we dan eindelijk konden vertrekken begon het lichtjes te regenen. Niet veel later reden we in de hagel, donder en bliksem (met een schortje en topje!). We zijn twee keer moeten gaan schuilen, maar uiteindelijk toch in het museum geraakt. Het museum zelf stelde niet zoveel voor, zoals we al een beetje verwacht hadden. Onze laatste avond speelden we nog wat spelletjes met de hele groep in het hotel. Zo eindigden we onze kleine vakantie in Chitwan in stijl! |